forum A Mirrored Paradise (Thai Roleplay :D) [สุราลัยกระจกเงา] (Closed / Stalkers Plz Prepare Google Translate)
Started by @CasiCasino group
tune

people_alt 51 followers

@CasiCasino group

«ปฐมบท»

กาลเวลา คาบเกี่ยว สองสมัย
จักกล่าวไป ถึงนิทาน สานทั้งสอง
มี“เจ้าตัว” เจ้าของร่าง เวลาครอง
“ภาพสะท้อน” ซ่อนกาย ข้ามเวลา

ศักดินา ว่าอื่นใด ใครใฝ่ฝัน
ความสัมพันธ์ ของทั้งสอง ไยสรรหา
ตัวของเจ้า ปัจจุบัน เย้ยเมฆา
ภาพสะท้อน เจ้าหนา หาไม่มี

อันเจ้าตัว อาจควบคุม สุมสมอง
อาจหมายปอง มองหา ยศศักดิ์ศรี
อาจอยากเด่น เลิศวิชา ล้านไมตรี
อาจอยากมี ทรัพย์สินทอง นองรอบกาย

แต่วิญญาณ ภาพสะท้อน ครองสิ่งไหน
ครองดวงใจ ครองเวทมนตร์ ศาสตร์ทั้งหลาย
ครองสวรรค์ ซ่อนนรก ไว้ในกาย
มิอาจหมาย สร้างและสรรค์ ความเปลี่ยนแปลง

มาถึงเจ้า หนึ่ง”เจ้าตัว” หนึ่งสหาย
เจ้าทั้งหลาย คือผู้มี พลังแฝง
เจ้าทั้งหลาย จะได้สร้าง และเปลี่ยนแปลง
ชะตาแฝง แอบซ่อนซึ่ง ภัยนับพัน

ภาพสะท้อน ในกระจก เจ้าเห็นไหม
สุราลัย ที่สวยงาม ยังพลิกผัน
เจ้าและข้า เราทั้งสอง คนเหมือนกัน
กี่ร้อยวัน กว่าเรื่องราว จะจบลง…


«แนะนำตัวกันก่อน!»

ก็… สวัสดีครับ

พี่ชื่อพี่ “คุง” นะ เป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันกับพี่ติน ก็คนเดียวกันกับที่พี่ตินเผาให้ฟังนั้นแหละ

เห็นพี่ตินเค้าบอกพี่ว่า น้องอยากลอง Roleplay ดู ก็เลยสร้างอันนี้ขึ้นมา

พี่เข้าใจว่าน้องยังไม่ได้เข้ามาในโลกนี้อย่างเต็มตัว ไม่เป็นไรหรอก! เดี๋ยวพวกพี่ช่วยพาน้องทัวร์สักนิดๆหน่อยๆ เผื่อน้องอาจจะเจอแรงบันดาลใจใหม่ๆ หรือค้นพบความสามารถตัวเองอีกอันก็ได้นะ!

อ่อ อีกอย่างนึง ถ้าเมื่อไหร่น้องเขียนไปแล้วรู้สึกว่า ไม่ชอบสิ่งที่ตัวเองเขียน หรือท้อใจก็ตาม พี่อยากบอกว่าพี่ก็เป็น เป็นบ่อยด้วย พี่อยากให้จำไว้อย่างนึงนะ—

สิ่งที่น้องกำลังอยากทำอะ พี่อยากให้น้องมีความสุขกับมัน เมื่อไหร่ที่น้องรู้สึกไม่มีความสุขกับมัน ก็ให้ถอยออกมาก่อน ไม่ต้องไปฝืนตัวเองนะ มันจะเหนื่อยมาก (พูดจากประสบการณ์จริง 555)

ก็ประมาณนั้นแหละ! ยินดีที่ได้รู้จักกับน้องนะครับ :D


«ตัวละคร»

สำหรับตัวละคร ขอข้อมูลประมาณนี้นะ—
ขอให้ทำทั้งอันที่เป็น ‘คน’ กับ อันที่เป็น ‘ภาพสะท้อน’ นะ

ชื่อ :
อายุ :
เพศ :
หน้าตา (คร่าวๆ หรือแปะลิงค์ก็ได้) :
ชุด (คร่าวๆ หรือแปะลิงค์ก็ได้) :
สิ่งที่ชอบ :
สิ่งที่ไม่ชอบ :
อื่นๆ :

ชื่อภาพสะท้อน :
หน้าตาภาพสะท้อน (แปะลิงค์ได้นะ) :
เวทมนตร์ :
อาวุธ :


«ข้อมูลเพิ่มเติม»

ก่อนอื่นเลย…

  • เวทมนตร์ของภาพสะท้อน ขอให้ไม่โกงเกินไปนะ (โกงเกินไปก็เช่น อมตะ ชุบชีวิตได้นับครั้งไม่ถ้วน ฯลฯ มันจะไม่สนุกเอา)
  • พี่จะเป็นทั้งผู้เล่น และผู้ดำเนินเรื่องนะ
  • ภาพสะท้อนจะเป็นมนุษย์หรือไม่ก็ได้ แต่พี่อยากให้หน้าตาของภาพสะท้อนเกี่ยวข้องกับเวทมนตร์นะ
  • คำหยาบ พยายามไม่ใช้นะ
  • บางช่วงของเนื้อเรื่องจะไปทางดาร์กนิดๆ หวังว่าจะทนกันได้นะ
  • พี่ (พี่คุง) ออนไลน์เกือบทั้งวัน เพราะฉะนั้น มีคำถามอะไร ทักมาถามได้เลย ไม่ต้องเกรงใจ
  • มีความสุขกับมัน แค่นั้นแหละ!

( owo)/

@IriDes

สวยงามมากครับผม รอบนี้หน้าหนุกจริง555

@IriDes

ถามตรงๆ ภาพสะท้อนนี่อารมณ์แบบ สแตนด์ ใช่มั้ย

@CasiCasino group

ประมาณนั้นแหละ แต่ไม่ต้องขนาด Star Platinum อะไรอย่างนั้นอะ เอาซอฟๆพอ~~

@CasiCasino group

ชื่อ : ศตวรรณ อมรณ์เทพ (นอร์ท)

อายุ : 21

เพศ : ชาย

หน้าตา (คร่าวๆ หรือแปะลิงค์ก็ได้) : นอร์ทสูง 179 ซม. มีร่างที่ค่อนข้างสมส่วน ไม่อ้วน ไม่ผอม เขามีผมสีดำที่ไม่ค่อยถูกเก็บสักเท่าไหร่ แต่เขาจะหวีผมอยู่บ่อยๆ ทำให้ผมสวยและเละเทะในเวลาเดียวกัน นอร์ทมีสีตาที่ไม่ค่อยธรรมชาตินัก (สีเหลืองทอง) แต่มักจะถูกมองว่า ตาสวยและเป็นเอกลักษณ์

ชุด (คร่าวๆ หรือแปะลิงค์ก็ได้) : โดยปกติ นอร์ทจะชอบใส่เสื้อยืดแขนสั้น และกางเกงกีฬาขายาวออกไปข้างนอก วันดีคืนดี เขาก็จะใส่แว่นกันแดด และแจ็คเก็ตด้วย

สิ่งที่ชอบ : น้ำหวาน ลมหนาว เพลงร็อค อาหารเกาหลี

สิ่งที่ไม่ชอบ : แมลง ไฟ อากาศร้อน คนอวดเก่ง

อื่นๆ : นอร์ทสะสมเครื่องดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ


ชื่อภาพสะท้อน : เพชฌชาตทานตะวัน

หน้าตาภาพสะท้อน : เป็นร่างอัศวินสูง 2 เมตรที่มีร่างผอมบาง เขาสวมชุดเกราะสีทองอร่าม และมีเกราะไหล่ด้านขวาเป็นดอกทานตะวันขนาดใหญ่ที่ทำจากเหล็ก ตามตัวชุดจะมีลวดลายเส้นสีขาวทั่วร่างเฉกเช่นงานศิลปะชิ้นหนึ่งเลยก็ว่าได้ กรงเล็บของชุดอัศวินนั้น แหลมคมเปรียบได้ดั่งเพชร หรืออาจแข็งแกรงว่าด้วยซ้ำไป

เวทมนตร์ : บทละครรุ่งอรุณ — เพชฌฆาต สามารถควบคุมแสงและใช้มันเป็นการโจมตีหรือใช้สร้างสิ่งต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น เก้าอี้ บันได หิน ฯลฯ สำคัญกว่า คือ เขาสามารถเปลี่ยนแสงให้เป็นอาวุธได้ ไม่ว่าจะเป็น มีดสั้น หอก ธนู หรืออื่นๆ และความแข็งแกร่งของอาวุธก็ขึ้นอยู่กับปริมาณแสงรอบตัวเขา หากแสงมาก อาวุธจะยิ่งทรงพลัง

อาวุธ : อาวุธที่เพชฌฆาตถือคือ เคียวสีทองที่มีขนาดเกือบเท่าตัวเขา ที่มีคมอาวุธทำจากเพชรที่เหลาจนแหลมและคม

@saor_illust school

(altrince my friend, may i stalk ? google may have butchered most of that starting post for the rp, but i still wanna see if i can get the general plot of the story throughout the rp aha)

@IriDes

ชื่อ : ทีนาระ ทัตเทพ(กาญจ์)
อายุ : 19
เพศ : ชาย
หน้าตา (คร่าวๆ) : กาญจ์ สูงเพียง 174 cm.
รูปร่างสมส่วน กาญจ์ มีสีหน้าแบบเดียวคือ…เรียบๆ อาจมีการเปลี่ยนแปลงทางสายตาบ้าง เช่น งุนงง หงุดหงิด ผมเรียบยาวประบ่าสีดำโดยมีปลายเป็นมีทอง โดยปกติแล้วกาญจ์ จะใส่ผ้าปิดตาแถบจะตลอดเวลา แต่เนื่องจากการที่กาญจ์นอนแถบจะตลอดเวลา เขาจึงมีขนตาเรียวยาว สีทองอร่าม ตาของกาญจ์เป็นสีมรกต
ชุด : กาญจ์ ใส่แจ็คเก็ตสีดำมีฮูด กับกางเกงขายาวใส่สบาย
สิ่งที่ชอบ : การนอน ชาเอิร์ลเกร เพลงแจ๊สเบาๆ
สิ่งที่ไม่ชอบ : คนชอบยุ่งไม่เข้าเรื่อง
อื่นๆ : กาญจ์ มีความสามารถพิเศษคือถ้าสัมผัสโดนตัวใครก็จะรู้ถึงความทรงจำ/ความนึกคิด ขณะนั้นแต่มีข้อเสียคือจะอยู่ในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่น(เบลอๆ ไม่รู้สึกตัวเวลาเรียก)แต่ความสามารถพิเศษนี้จะใช้ไม่ได้กับคนที่คิดจะทำอะไรที่ขัดกับกฏธรรมชาติหรือมีพลังที่ขัดกับพลังของเขา
กาญจ์ชอบชีวิตสันโดษไม่ยุ่งกับใครแล้วก็ไม่ชอบให้ใครมายุ่ง(เพราะเขาจะนอน) และจะหงุดหงิดทุกๆครั้งที่มีคนมาปลุกเขาโดยพละการ
ชื่อภาพสะท้อน : สุวรรณกาญจนา
หน้าตาภาพสะท้อน : สุวรรณ มีรูปร่างเป็นเหมือนผู้หญิงทรงผมทรงยาวสีทองอร่าม สวมที่คาดผมรูปทรงเหมือนมงกุฎสูงสามแฉก มีผลึกใสสีเขียวมรกตรูปร่างดั่งเพชรพลอยอยู่งอกทั่วไหล, แขนซ้ายกับร่างกายส่วนบน ส่วนแขนขวาถึงมือถูกส่วมด้วยเกราะแขนสีดำ
เวทมนตร์ : ไตรรินหิรัณย์ — สุวรรณ สามารถแปรธาตุสารรอบๆตัวให้กลายเป็นทองคำ และควบคุมทองคำนั้นได้ตามใจนึก ไม่ว่า จะเปลี่ยนรูปให้กลายเป็นทองเหลว หรือ ปรับให้ทองนั้นแข็งตัวกลายเป็นผลึกสีเขียวแข็งดั่งเพชร หรือแม้กระทั่ง สลายทองคำให้กลายเป็นผงลอยไปตามอากาศ
อาวุธ : อาวุธของ สุวรรณ นั้นคือกระบองสองคม เป็นทั้งหอกและกระบอง มีใบมีดเป็นผลึกใสสีมรกตอยู่บนปลายทั้งสองด้านของกระบอง

@ADog

ชื่อ : รายุ​ จักรสิกา​ (เอดี)​

อายุ : 22

เพศ : ชาย

หน้าตา (คร่าวๆ หรือแปะลิงค์ก็ได้) :
สูง​ 176 ซม.​ เป็นคนผิวคล้ำน้ำตาล​ ร่างกายสมส่วน​ แต่เป็นคนที่ไม่มีกล้าม​ เขามีผมสีดำที่ยาวและถูกรวบขึ้นเป็นหางม้า​ เขาเป็นคนที่ใส่แว่นสายตา​กลม​ กรอบบาง​ โดยที่เขามีคิ้วที่หนา​ และตาของเขาสีดำ​

ชุด (คร่าวๆ หรือแปะลิงค์ก็ได้) :
เอดีชอบใส่เสื้อแขนยาวคอเต่าที่นุ่มไร้สี (กลุ่มสีเทา​ ดำ​ น้ำตาล​ น้ำเงินเข้ม)​ พร้อมกางเกงขายาวในโทนสีเย็น​ เขาไม่มีวันลืมนาฬิกาข้อมือและแว่นตาของเขา

สิ่งที่ชอบ : การถ่ายภาพ​ สีMonotone นาฬิกา​ 

สิ่งที่ไม่ชอบ : กีฬา​ คนหมู่ใหญ่​ คนโกหก กิจกรรมออกแรง​ ความสูง

อื่นๆ :

กาฬเวลา
เป็นกล้องโพลารอยด์​เก่า​สีดำมีหนังน้ำตาลคลุมกล้อง​ ฟิล์มของกล้องสามารถผลิตใหม่ได้เมื่อทิ้งในความมืดเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง(เก็บได้มากสุดสามแผ่น)​และไม่สามารถใช้ฟิล์มปกติมาแทนได้​ ฟิล์มจะจางเมื่อเก็บไว้เกิน​ 1 วัน

สามารถ​บันทึกภาพฟิล์มในเวลาใดเวลาหนึ่งได้​ แล้วย้อนเวลากลับไปถึงเวลานั้นโดยที่เขาจะมองทุกอย่างเป็นสีMonotone(ทำให้แสง​ที่ฉายสว่างกว่าปกติมีโอกาสทำให้เขาตาบอดได้)​ จนกว่าจะครบเวลาที่ย้อนกลับ


ชื่อภาพสะท้อน : ทมิฬ​วิมาน, ทมิฬ​

หน้าตาภาพสะท้อน (แปะลิงค์ได้นะ) : https://pin.it/unwlRZy

เวทมนตร์ : สามารถเดินทางผ่านความมืด​ วัตถุสีดำ​ และเงาที่เอดีมองเห็นได้และจะเห็นทุกอย่างชัดเจนไม่ว่าจะมืดขนาดไหน​ สามารถพาเอดีทะลุความมืดได้​ ทมิฬ​สามารถที่จะควบคุมความมืดได้​ ตราบใดที่จุดเกิดของความมืดไม่ถูกแสงหรือหายไป

อาวุธ : ทมิฬ​วิมานใช้​ผ้าคลุมของเขาซึ่งไม่สามารถขาดได้เพื่อป้องกันการโจมตีโดยที่เขาไม่สามารถดึงผ้าออกจากตัวเขาได้​ เขาใช้มีดสั้นในการโยนและมีดยาวในการแทง

@Epiphanot

ชื่อ : การณิการ์ อัมพรกิจ (เหมย)
อายุ : 16
เพศ : หญิง
หน้าตา (คร่าวๆ หรือแปะลิงค์ก็ได้) : สูง 168 ซม. ผิวขาว ผมยาวสีน้ำตาล สวย :)
ชุด (คร่าวๆ หรือแปะลิงค์ก็ได้) : เหมยชอบใส่เสื้ออขนยาวกับกระโปรงเวลาออกไปนอกบ้าน ถ้าอยู่บ้านจะใส่แต่ชุดนอน :)
สิ่งที่ชอบ : ดอกไม้ ท้องฟ้า ตุ๊กตากระต่าย เพลงป๊อปร็อค
สิ่งที่ไม่ชอบ : เลือด แผล คนผิดสัญญา
อื่นๆ : เหมยชอบฝันแปลกๆ เหมยจะฝันเห็นเหตุการณ์ 1-2 วันข้างหน้า ถ้าเขาบอกคนอื่นเกี่ยวกับฝันที่เขาเจอ เหตุการณ์ในฝันนั้นจะไม่เกิดขึ้น(แต่ก็ฝันไม่บ่อยหรอกนะ)
ชื่อภาพสะท้อน : มาลัยกัญญา
หน้าตาภาพสะท้อน (แปะลิงค์ได้นะ) : มาลัยเป็นหญิงร่างสีฟ้าผมยาวถักเปียมีดอกเหมยฮัวประดับอยู่บนหัว มีพาหนะเป็นเสือดาวสีน้ำเงิน
เวทมนตร์ : มาลาอรัญ—สามารถเสกพืชชนิดใดก็ได้ออกมาจากมือทั้งสองข้าง แต่จะต้องศึกษาเกี่ยวกับพืชชนิดนั้นให้เข้าใจอย่างแน่นอนก่อน
อาวุธ : ธนูไม้และลูกธนูพิษ :)

@CasiCasino group

«บทที่ 1»

เสียงสัญญาณ สานสนาม ดังก้องฟ้า
ทั่วเมฆา ภาคสงคราม นามอื่นไหน
“เพชฌฆาต ทานตะวัน” ฤทธิ์เกรียงไกร
ชื่อนั้นไซร้ ไม่ว่าใคร ต้องจดจำ

เหลืองอร่าม งามนัยน์ตา งามสิ่งของ
แสงสีทอง ร้องบรรเลง อย่างขำขัน
ชายใดหมาย มิอาจปอง สอดสัมพันธ์
นาง “สุวรรณ กาญจนา” ดีกว่าใคร

กลางราตรี คำ่คืน มืดสนิท
อิทธิฤทธิ์ รัตติกาล ตาแสงใส
เจ้า “ทมิฬ” ศรี “วิมาน” ซ่อนกายใน
เงาแห่งใด ใครเล่า จะรู้ทัน

ทุ่งดอกไม้ แสนงดงาม ล้านความหมาย
ดอกทั้งหลาย ครุ่นคำนึง ที่เจ้าฝัน
“มาลัย” หนา น้อง “กัญญา” อาจรู้ทัน
ภาพความฝัน ที่เจ้ามี อาจเป็นจริง

กลางนคร กลางสถาน คนหมู่มาก
ซ่อนกายหยาบ ใกล้ตัว คุณผู้หญิง
เจ้าหมาไฟ “เซอร์เบอรัส” คอยแย่งชิง
รอกัดกิน เผื่อผู้ใด ใกล้เข้ามา

อีกหนึ่งภัย ที่อาจใกล้ กว่าที่คิด
สิงสถิต ในตัวผู้ มีบาปหนา
ปีศาจร้าย “เลเวียธาน” จอมมายา
เจ้าอิจฉา สิ่งอันใด มนุษย์กัน



โอ้ย…
นอร์ทตื่นขึ้นมาพร้อมกับความตกใจเล็กน้อยเมื่อพบว่าตนเองไม่ได้อยู่ในห้องของตน เขาคงจะเมาหนักเกินไปเมื่อคืนจึงยากที่จะคุมสติไว้ได้

เขาค่อยๆ ลุกขึ้นจากที่นอน แล้วจึงพบว่าตนเองไม่ได้อยู่ที่บ้านใครบ้านหนึ่งเลย เขาอยู่ใน… วิหารบางอย่าง มันสวยงาม ตระการตาเป็นอย่างมาก เขามองรอบๆ ตัว หวังว่าจะเห็นทางออกหรืออะไรที่พอจะเป็นประโยชน์กับเขาได้

เขาเหลือบตาไปเห็นกระจกบานหนึ่ง มันเป็นกระจกที่ดูเหมือนว่าจะเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของวิหารเล็กๆ นี้

เขาค่อยๆ เดินไปใกล้กระจก และเมื่อมองเข้าไป ก็เห็นภาพของบุรุษในชุดอัศวินสีทองอร่าม ด้วยความตกใจ เขาจึงถอยหลังออกมา

ไม่ๆ กระจกมันต้องสะท้อนภาพเราไม่ใช่หรอ… เขาคิดกับตนเองสักระยะ ก่อนจะลองมองเข้าไปอีกรอบ

ครั้งแล้วครั้งเล่าของความพยายาม นอร์ทก็ยังคงเห็นแต่ภาพของอัศวินในกระจกบานนั้น ด้วยความสงสัย เขาจึงลองสัมผัสกระจกบานนั้นตอนยังมีภาพสะท้อนอยู่…

“ยินดีที่ได้ร่วมงานกัน—“

นอร์ทสะดุ้งตื่นจากเตียงของตัวเอง พร้อมตาสองข้างที่เปิดอย่างที่สุด

ฝันหรอ? ทุกอย่างเมื่อกี้… เป็นฝันหรอ

เขาคิด… แล้วจึงถอนหายใจเบาๆ

เมื่อเขาลุกจากเตียง เขารู้สึกถึงอะไรที่เปลี่ยนไป เหมือนเขามีบางอย่างแขวนอยู่ที่คอเลย เขามองลงแล้วพบว่ามีสร้อยคอเล็กๆ อยู่ เขามองมันดีๆ แล้วจึงทราบถึงความจริงที่เขาเองก็ไม่ได้อยากจะเชื่อ

สิ่งที่แขวนอยู่ที่คอเขา ที่เศษกระจกที่สะท้อนภาพนักรบคนนั้นในฝันเขา

@saor_illust school

(ahhh its impossible to read this seriously- i can't- google is messing up this so badly i can't even- sigh i guess it really won't be as easy as i thought it would be to understand the storyline, will it aha)

@IriDes

….
…ก…
…กาญจ์…
…ฮ้าววว…. อืออ….
…กาญจ์…
…กาญจ์…
“ขอโทดนะครับช่วยเงียบๆหน่อยได้มั้ย…คนจะหลับจะนอน”

กาญจ์ลุกขึ้นนั่งแล้วแง่มเปิดผ้าปิดตาของเขา เพื่อหวังที่จะมองหาที่มาของเสียงอย่างหงุดหงิด

เขาสับสนกับภาพที่เขาเห็น ถึงแม้มันจะเบลอๆเพราะเพิ่งตื่นแต่เขาก็รู้ได้อย่างแน่นอน ว่าที่ที่เขาอยู่ตอนนี้ ไม่ใช่ห้องนอนของเขา ทุกอย่างมันสว่าง..ระยิบระยับไปหมด

“อือ…แสบตาชะมัด” กาญจ์ปรับสายตาของตัวเองแล้วยืนขึ้นแบบกระเพกๆ “ที่นี้ที่ไหนเนี่ย…”

ที่ที่เขายืนอยู่ตอนนี้ดูรอบๆเหมือนจะเป็นห้องโถงขนาดมหึมามีผนังที่ดูเหมือนจะถูกสร้างขึ้นมาจากทองคำที่ถูกขัดจนเงาวับและได้รับการสลักลายไว้อย่างสวยงาม ตรงกลางของห้องมีแท่นคริสตัลสีมรกตที่มีแผ่นกระจกสีดำทรงหกเหลี่ยมชิ้นขนาดเท่าฝ่ามือถูกวางตั้งไว้…

…กาญจ์…
…เข้ามาใกล้ๆสิ…

เสียงที่กาญจ์ได้ยินนั้นฟังดูเหมือนเสียงผู้หญิงวัยรุ่นอายุประมาณ 20 ต้นๆ เสียงนั้นถึงแม้มันจะค่อนข้างเบาแต่เขารู้สึกได้เลยว่าเสียงนั้นมันต้องมาจากกระจกชิ้นนั้นแน่ๆ

กาญจ์ค่อยๆเดินเข้าไปหากระจกชิ้นนั้น ทุกๆก้าวที่เขาย่างเท้าเข้าไปเขาก็รู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่างกดและไหลผ่านตัวของเขา เหมือนดั่งลมที่พัดบนยอดเขา พอกาญจ์เดินไปถึงแท่นมรกตแรงกดดันทั้งหมดก็หายไปในทันที

กาญจ์มองลงไปในกระจกสีดำนั้นแต่เขาไม่เห็นภาพสะท้อนของตัวเอง มีแต่ดวงแสงสีทองที่เหมือนถูกฝั่งลึกอยู่ข้างใน

กาญจ์ลองสัมผัสบนผิวกระจกแผ่นนั้น…

ยินดีที่ได้ร่วมงานกัน…ทีนาระ ทัตเทพ
ข้าได้เฝ้ามองเธอมานานแล้ว
จากนี้ก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะเจ้าค่ะ

แสงพลังงานสีทองได้ถูกฉายออกมาจากแผ่นกระจกนั้นอย่างล้นหลาม กาญจ์รู้สึกได้ถึงพลังงานที่ไหลเข้ามาในตัวเขา ร่างกายของเขารับพลังนั้นไว้ทั้งหมด แล้วสติของเขาก็หลุดไป

กาญจ์สะดุ้งตื่น…

”ฝันแปลกๆแหะ ไม่ได้ฝันยาวๆมานานแล้วนะเนี่ย…”

เขาค่อยๆลุกออกจะเตียงสุดสบายของเขาแล้วค่อยๆเดินไปที่กระจกข้างๆเตียง… กาญจ์ ขยี้ตาแล้วมองไปในกระจก
ปลายผม, ปลายคิ้ว, กับขนตาของเขากลายเป็นสีทองอร่าม และตา ของเขากลายเป็นสีมรกต

นี้มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!?!

@ADog

รายุกำลังทดสอบกล้องกาฬเวลาของเขาในขณะที่​เขานั่งอยู่บนเครื่องบิน​

เขาได้ถ่ายภาพก่อนขึ้นเครื่องไว้หนึ่งรูปแล้วหยิบรูปนั้นออกมา​ เขามองไปที่ภาพ​ หลับตาสิบวินาทีแล้วลืมตาขึ้น​

"ที่นี่….มันไม่ใช่สนามบิน"

รายุเอ่ยขึ้นก่อนมองลงไปที่ตัวเขาซึ่งไร้สี สิ่งที่หน้าแปลกใจไม่ใช่ที่เขาไม่เห็นสี​ แต่รอบกายเขามีแต่ความมืดแล้วเขาเป็นสิ่งเดียวที่มีแสงในความมืดมนนั้น

เขากวาดสายตาไปรอบๆจนตาเขาจรดไปที่วงกลมสว่าง​สองรูปซ้อนกันอยู่ เขาเพ่งสายตาไปที่วงกลมนั้นแล้วร่างคน​เริ่มปรากฏ​ตัว ร่างนั้นมีผ้าคลุมตัวอยู่​และมีผิวสีดำ​ มันถือมีดนองเลือดและจ้องมาที่รายุแล้วค่อยๆเคลื่อนที่เข้ามาหาเขา​

ด้วยสัญชาตญาณ​ รายุวิ่งเร็วที่สุดเท่าที่เขาจะวิ่งได้ไปในทิศทางตรงกันข้าม​กับร่างนั้นจนเจอกับปุ่ม​ เขารีบกดปุ่มแล้วดวงไฟบนเพดานสว่างขึ้น​

จากแสง​ รายุเห็นว่าห้องนั้นเป็นแค่ห้องเล็กๆเหมือนกับห้องแต่งตัว​ ในห้องนั้นมีกระจกบานใหญ่​บานเดียวที่อยู่ตรงหน้าเขา​ มันสะท้อนรูปของเขาอย่างชัดเจน​ เขาทรุดลงบนพื้น​ หลับตาแล้วสลบด้วยความเหนื่อย

รายุสะดุ้งตื่นบนเตียงเขา​ เขาจับอกตัวเองแล้วหอบด้วยความตกใจ​แล้วจึงรู้ตัวว่าเป็นแค่ฝัน​ร้าย เขามองไปที่แว่นตาของเขาแล้วเห็นเงาสะท้อนของคนที่เขาเห็นในฝัน​ ตาของเขาจ้องไปที่ภาพสะท้อนก่อนที่เขาจะกระพริบตา​แล้วเห็นหน้าของเขาเอง​

รายุลุกออกจากเตียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำเพื่อล้างหน้า​ เขาบิดก๊อก​แล้วสาดน้ำใส่หน้าตัวเองแล้วหยิบผ้ามาเช็ดหน้าของเขา​ รายุหยุดนิ่งแล้วถอนหายใจก่อนมองขึ้นไปที่กระจกเงาเพื่อที่จะเห็นร่างในฝัน แต่ครั้งนี้เขาไม่รู้สึกกลัว​

เขาค่อยๆเดินเข้าไปที่กระจก​ ประสานนิ้วกับร่างสะท้อน​ แล้วเอ่ยปากพูด

"ทมิฬ"

@Epiphanot

….
กลิ่นหอมของธรรมชาติและเสียงจั๊กจั่นทำให้สาวน้อยตื่น
เขาตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในบ้านของตนเองแต่อยู่ใน “ป่า” ที่ไหนสักแห่ง

เหมยเด็นชมความงามของป่าไม้ที่เธอไม่รู้ว่าเธอมาที่นี่ได้อย่างไร เธอเดินชมอยู่สักครู่ก็ตระหนักได้ว่าต้องหาทางกลับบ้าน

เธอเดินไปในที่ที่มีแสงสว่าง เธอเดินไปเรื่อยๆก็พบกับกระจกบานหนึ่ง แสงที่เธอเห็นคือแสงของดวงอาทิตย์ที่กระทบกับกระจกบานนั้นจนสะท้อนแสงออกมาเป็นแสงที่ทำให้เธอเดินมาทางนี้

เธอแปลกใจเพราะไม่น่าจะมีกระจกอยู่ในป่า “คงมีคนเอามาทิ้งไว้สินะ…มักง่ายจริงๆ” พอเธอเดินเข้าไปใกล้ๆกระจกบานนั้นอะไรดลใจเธอให้สัมผัสกระจกบานนั้นกันนะ เธอได้ยินเสียงอะไรบางอย่างดังมาจากทางกระจก เธอหันไปมองที่กระจกก็พบว่ากระจกไม่ได้สะท้อนเงาของเธอ แต่เป็นหญิงสาวร่างสีฟ้า มีผมสวยงามประดับไปด้วยดอกไม้ เธอแปลกใจที่ทำไมกระจกไม่สะท้อนเงาของเธอ “ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะ..” เงาในกระจกพูดพร้อมยิ้มให้ :)

ตุบ เธอตกลงมาจากเตียงนอนของเธอแล้วพบว่าตัวเองพึ่งตื่นจากฝัน…