Heel heel heel lang geleden vielen er drie mensen uit de hemel. 

De eerste landde op wat nu bekend is als de hoofdstad van Dainro, zag eruit als een mens, maar leek eerder een tijger wanneer het aankwam op kracht en snelheid. Hij/zij/het kwam zo hard op de aarde neer dat er een vallei ontstond.

De tweede landde op wat nu bekend is als de hoofdstad van Speiro, zag er ook uit als een mens, maar had de vleugels van een vogel. Hij/zij/het landde sierlijk op het eiland en toen hij/zij/het weer opsteeg, kwamen de eilanden met hem/haar mee.

De derde landde op wat nu bekend is als de hoofdstad van Mairo, ook een mens, maar toch niet helemaal, de vissenstaart onderscheidde hem/haar/het duidelijk van de rest van het volk. Hij/zij/het dook als een pijl het water in, zonder een spetter te doen opslaan.

De drie Sterren, zoals ze genoemd werden, hadden naast hun opmerkelijke fysieke krachten nog een tweede kracht: de kracht om magie en gevoelens van de mensen en de wereld rond zich te beïnvloeden. Ze konden mensen de gave van magie geven en weer afnemen, konden hun emoties naar hun hand zetten zonder een vinger uit te steken. Later, veel later, toen ze alledrie eeuwen oud waren en Asarliës welvaart zichzelf onderhield, stierven de drie Sterren. Elk van hen werd begraven op de plek waar ze oorspronkelijk neergestort waren; de vis in Belmara, de tijger in Kathar en de vogel in Morgala. De bevolking van Asarlië was triest en bang dat ze zonder de Sterren hun magie zouden verliezen. Dat gebeurde echter niet. Langzaam maar zeker, echter, vergroeiden de Sterren met hun graf en met de aarde daarrond. De magiebron die ze in leven geweest waren voor de bevolking die met magie begiftigd was, werd langzaamaan sterker. De Asarliërs leerden hun magie beheersen, leerden spreuken waarmee ze de magie van de bron konden omvormen naar hun wil. 

Althans, dat is het verhaal dat iedereen kent. Misschien was het ooit zo, maar ondertussen zijn we enkele duizenden jaren verder. Wat niemand weet, is dat de bronnen na verloop van tijd uitgeput raakten doordat ze zo vaak gebruikt werden. Soms ging de magie sneller weg, soms trager, soms was de bron niet eens helemaal uitgeput voordat de cyclus opnieuw begon. Want dat is het: een cyclus. Om de zoveel eeuwen worden de Sterren opnieuw geboren. Ze zijn sluimerende bronnen, beseffen hun potentieel niet tot laat in hun leven en nemen uiteindelijk, bij hun dood, hun plaats in de bron; voor Dainro in de *fancy naam voor een boom*, voor Speiro in dat standbeeld waar we het ooit over hadden en voor Mairo in die *fancy naam voor een koraalrif*. De sluimerende bronnen komen het steeds op hun eigen tijd te weten en nemen steeds op hun eigen tijd die plek. Niemand weet dat die cyclus zich blijft herhalen en de bronnen raken zo nooit uitgeput.

Tot nu. Dainro is gierig geweest, en de *fancy naam voor een boom* is leeg. Jarenlang zijn geen magiegebruikers meer geboren, hoewel ze de fysieke kracht en snelheid van de tijger wel steeds blijven bezitten. 

Oké dat was dus de backstory. Hier komt de magie. Er zijn over het algemeen twee soorten:

1) De inherente magie die vormkrijgt in de manier waarop hun lichamen werken (mensen uit Dainro zijn sterker en sneller op land; mensen uit Speiro hebben vleugels en mensen uit Mairo hebben een vissenstaart en kunnen onder water ademen)

2) De magie die ze vanuit de bron lenen; dit zijn spreuken die uitvoeren (meer zoals de sorceresses en andere mages uit Witcher); de magie komt dus echt vanuit die bron, niet vanuit zichzelf. Wanneer ze ver van de bron weg zijn, is hun magie dus zwakker en dat is waarom mensen die uitgestuurd worden, een stukje bron met zich meenemen.

Er is echter ook nog een derde soort, en dat is die die enkel de sluimerende bronnen bezitten en waar niemand eigenlijk iets vanaf weet (a.k.a. zij die later de plek van de vorige bron overnemen als ze sterven): de inherente magie die in hun ziel zit en waarmee ze niet alleen emoties kunnen aanvoelen en beïnvloeden, maar ook magie. Kai, Neirin en Naia zijn de drie nieuwe bronnen en bezitten die kracht dus. Neirin en Naia voelen hem alleen nog niet, omdat zij het gewoon zijn om hun magie door de bron van hun land vorm te geven. Zij zijn het zodanig gewoon om spreuken te gebruiken, om 'gewone' magie te benutten, dat ze eigenlijk niet door hebben dat ze gevoeliger zijn voor magie en emoties rond hen, of dat hun eigen emoties daar soms ook een invloed op hebben.

Bij Kai ligt het anders; hij hoort anders sinds hij geboren is. Kai heeft geen toegang tot de bron van Dainro, omdat die uitgeput is. Daardoor is hij zich veel sneller bewust geworden van de manier waarop zijn emoties zich soms verwikkelen met die van anderen. Hij weet nog niet wat het betekent en wat het kan doen, maar hij begint wel door te hebben dat er iets aan de hand is en dat hij het ook bewust kan gebruiken. Hij heeft zich nooit beziggehouden met 'gewone' magie en hoewel hij wel de kracht vanuit de bronnen van Speiro en Mairo voelt, is hij net als andere Dainroianen nooit in staat geweest om het echt te gebruiken en er meer mee te doen dan misschien een kiezelsteentje op te tillen. Omdat de academie het ondertussen ook heeft opgegeven om studenten van Dainro nog spreuken te leren, heeft hij er dus helemaal geen ervaring mee en is hij zich des te bewuster van die andere gave die hij bezit. Daardoor lijkt het alsof hij een andere soort magie heeft, maar eigenlijk is het meer dat hij veel langer gehad heeft om enkel daarop te focussen. 

Naia en Neirin hebben in principe het potentieel om hetzelfde te kunnen, maar Kai heeft zoveel jaar meer gehad om ermee te leren omgaan en enkel daarop te focussen dat ik niet zeker ben of ze hem nog kunnen inhalen - maar dat is iets dat we in het verhaal kunnen exploreren ^^

Vraagjes:

- Zijn de Sterren (zoals ik ze hier nu genoemd heb), Naia, Kai en Neirin vanaf hun geboorte een actieve bron? (m.a.w., ze versterken de magie van de mensen rond hen en mensen kunnen ook actief magie uit hen putten) OF zijn ze bij hun geboorte 'sluimerend' en moet er iets gebeuren waardoor ze zich er echt van bewust zijn en zijn ze dan pas echt een bron? OF worden ze pas een bron wanneer ze dood zijn en met de aarde vergroeien?

- Kunnen de Sterren, Naia, Kai en Neirin magie uit zichzelf putten in de eerste drie gevallen? (m.a.w. kunnen spreuken gebruiken vanuit hun eigen magie, of voor Naia, Kai en Neirin zonder dat ze in de buurt van een bron moeten zijn)

- Theo is een synthetische magiegebruiker; hoe is dat gebeurd? Een idee voor een experiment dat ik had, was dat er één of andere groep gestoorde wetenschappers was die een aantal Asarlische magiegebruikers hebben opgespoord, hen vermoord hebben en hun stukje bron gestolen hebben. Die hebben ze dan op de één of andere manier bij Theo ingeplant, waardoor het met zijn genen vermengd is of weet ik veel wat, maar het is onstabiel en zorgt af en toe voor hallucinaties. Hoe dichter Theo bij de echte bronnen komt, hoe erger die hallucinaties worden. Aansluitend bij de vorige vraag is dan de vraag of het nog erger wordt als hij bij één van de andere drie personages is. 

- Welk soort spreuken kunnen ze precies? Willen we daar een lijst van maken? Willen we drie verschillende categorieën? 

Voorstel:

Dainro: Creëren, vernielen en herbouwen van materiële elementen

Speiro: Oproepen van kennis, magische communicatie, versnellen & vertragen van natuurlijke processen (?)

Mairo: Illusies, dromen, beïnvloeden van zintuigen (?)